Kaleidoskop media / Foto: Narodno pozorište
Na zgradi Narodnog pozorišta juče su osvanuli novi izlozi u kojima se mogu videti fotogafije iz predstava.
Redizajnirani u novom savremenom duhu, tehnički sređeni a ubačeno je i novo osvetljenje. U njima su veliki posteri napravljeni od fotografija iz aktuelnih predstava sa repertoara pozorišta.
Na ovaj način Narodno pozorište daje svoj doprinos i uključuje se u sređivanje centra grada i Trga Republike. 
Već u prvom momentu kako su sređeni izlozi otkriveni, značajno su skretali pažnju prolaznika i ljudi koji su se našli u blizini nacionalnog teara.
Inače izlozi nisu sređivani trideset godina, od otvaranja zgrade posle renoviranja 1989. godine.
Glavni arhitekti i projektanti za rekonstrukciju starog dela i nove zgrade bili su Ljubomir Zdravković i Slobodan Drinjaković. Enterijer je bio urađen po nacrtima arhitekte Milana Pališaškog; fasadna i dekorativna plastika po nacrtima Branke Bremec, Dimitrija Ivančevića i Zorana Badnjevića, a statiku je uradio inženjer Milenko Popović. Projekat i radovi su povereni građevinskoj radnoj organizaciji Trudbenik.
Obnova je trajala skoro tri godine i stajala je oko 4,5 miliona dolara. Svečano otvaranje „novog“ pozorišta je bilo 15. oktobra 1989. godine, a prva predstava, Eshilova „Orestija“, održana je 10. novembra iste godine.
Ovom rekonstrukcijom, staroj zgradi je vraćen izgled od pre Drugog svetskog rata, a ukupna površina je skoro udvostručena dogradnjom modernog objekta u koji su, na pet spratova iznad i dva sprata ispod zemlje, smeštene službene prostorije. Zgrada sada ima osamnaest i po hiljada kvadratnih metara, od kojih sedamnaest hiljada kvadrata korisnog prostora. U gledalište su vraćene lože, koje su uklonjene 1966. i sada izgledaju kao i u XIX veku, sa karakterističnim potkovičastim rasporedom.
Dvorana je dobila nov sjaj i privlačnost. Cela je presvučena u crveni velur i pliš, a još preovlađuju osnovni beli i zlatni tonovi. U foajeu druge galerije se nalazi ploča sa imenima svih darodavaca i mecena pozorišta iz XIX veka. Na plafonu dvorane je obnovljena velika umetnička slika Kolesnikova, kompozicija iz dva dela – „Bahanal“ i „Talija sa četvoropregom“. 
I foajei su drugačiji, lepši. Postavljeni su mermerni podovi, gipsani ukrasi na plafonima, reljefi, pozlata, biljurna ogledala, kristalni lusteri, a u glavni je smeštena i, davno zaboravljena, bista kneza Mihaila, osnivača pozorišta. U novoj, tzv. radnoj zgradi, arhitekti i graditelji su ostavili veze za podzemne hodnike, koji bi jednoga dana mogli da se provuku ispod Francuske ulice i povežu sa novom zgradom za Operu i Balet, koja bi bila izgrađena na Trgu republike, preko puta Narodnog pozorišta.
PROČITAJTE I:
REMEK DELA IZ PALATE KIĐI U BEOGRADU
Po nekim planovima to bi bila samo velika pozornica i gledalište sa preko 1.500–2.000 sedišta, dok bi obe zgrade opsluživalo isto, već postojeće osoblje. Može se reći da danas Narodno pozorište u Beogradu predstavlja modernistički spoj starog i novog u arhitekturi, a u tehničkom smislu jednu od najsavremenijih opremljenih pozorišnih kuća u svetu.
Komentari